Οι ψηφοφόροι καλούνται σε λίγες ημέρες να εκλέξουν τους νέους δημοτικούς τους άρχοντες, αλλά δεν έχουν ιδέα για το ποια είναι η πραγματική οικονομική κατάσταση των δήμων τους. Διαβάζουν σε επίσημες εκθέσεις ότι οι δήμοι είναι άντρα διαφθοράς, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει μία σοβαρή συζήτηση επί του θέματος. Οι πολίτες καλούνται μέσω των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης να πουν ένα ναι ή ένα όχι στο… μνημόνιο, όταν οι δήμοι για τους οποίους θα ………ψηφίσουν μπορεί να είναι η επόμενη βόμβα… Η κυβέρνηση γνωρίζει πόσα χρήματα οφείλουν οι δήμοι, πόσα δάνεια υπέγραψαν οι δημοτικοί μας άρχοντες. Γνωρίζει, επίσης, ότι πολλοί δήμοι θυμίζουν… Ελλάδα του 2009. Δηλαδή, όλοι γνωρίζουν ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη από οικονομικής άποψης, αλλά κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα.
Σε αυτή την φάση προσπαθούμε να μάθουμε πόσα ακριβώς χρωστάνε οι ΔΕΚΟ. Το επόμενο κεφάλαιο θα έχει τίτλο «Δήμοι υπό κατάρρευση». Τότε ίσως μάθουμε έκπληκτοι ότι το χρέος μας δεν είναι ακριβώς όσο το υπολογίζουμε, αλλά κατά κάτι τις μεγαλύτερο ως πολύ μεγαλύτερο.Δυστυχώς, δεν φαίνεται να υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να ασχοληθούν με την ουσία των προβλημάτων. Δεν θέλουμε να ασχοληθούμε. Αν πραγματικά θέλαμε να αλλάξουμε την κατάσταση, θα έπρεπε να απαιτήσουμε ως πολίτες διαχειριστικούς ελέγχους σε όλους τους δήμους.
Εδώ, όμως, στο μεγάλο μας φρενοκομείο, τα κόμματα εξουσίας επιλέγουν εκλεκτούς όχι με βάση το έργο τους ή τα προσόντα τους, αλλά με βάση τη δυνατότητά τους να τους προσφέρουν μικρές βραχυπρόθεσμες νίκες. Όταν δεν θέλουν να βάλουν τάξη στους δήμους και στις κοινότητες, πώς μπορούμε να πιστέψουμε ότι θα μπει τάξη αλλού;
Αναρτήσεις
