Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Η Ανθρωπότητα αποφασίζει αν θέλει να επιβιώσει - Το σύνταγμα

H ανθρωπότητα μετά από ιστορία χιλιετιών, έφτασε στην πιo κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της. Καλείται να λάβει μια σημαντική απόφαση. Πρέπει να αποφασίσει αν τελικά επιθυμεί να επιβιώσει, ή αν τελικά επιθυμεί να αφανιστεί. Μετά από την τεχνολογική εξέλιξη χιλιετιών - και ιδιαίτερα την ραγδαία τεχνολογική πρόοδο του τρέχοντος και του προηγούμενου αιώνα - η οποία υποτίθετω ότι θα εξασφάλιζε την ευημερία και την ελευθερία όλων των λαών της γης, βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντονης παρακμής αξιών και θεσμών που οδηγεί την ανθρωπότητα στην ολοκληρωτική κατάρρευση της. Ποτέ πριν οι άνθρωποι - στο σύνολο τους - δεν ήταν πιο σκλαβωμένοι και απελπισμένοι, απ' όσο στην εποχή που διανύουμε. Σε έναν πλανήτη που παράγει περισσότερα αγαθά από τους κατοίκους του και οι μισοί απ' αυτούς λιμοκτονούν, είναι προφανές ότι κάτι πηγαίνει πολύ στραβά.

Η ανθρωπότητα χειραγωγείται επί αιώνες από απάνθρωπους πολιτικούς, εθνικούς, θρησκευτικούς, οικονομικούς, και κοινωνικούς θεσμούς, που διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε τάξεις και αντίπαλες παρατάξεις. Αυτά τα συστήματα εξουσίας διαχωρίζουν τους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό, όχι την ευημερία και την πρόοδο των ανθρώπων, αλλά την διατήρηση της εξουσίας τους και την υποδούλωση των ανθρώπων, που είναι και ο αυτοσκοπός τους. Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των αντίπαλων μεν - αλληλεξαρτώμενων δε για την υπόσταση τους - εξουσιαστικών θεσμών, είναι το χρήμα (η μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών) που αποτελεί μορφή έκφρασης της εξουσίας τους.




Εάν επιθυμούμε την επιβίωση μας και την πραγματική πρόοδο και ευημερία - όχι μόνο υλική, αλλά κυρίως ψυχική και πνευματική - πρέπει συνειδητά να γυρίσουμε σελίδα και ως άνθρωποι ο καθένας μέσα μας αλλά και συλλογικά όλοι μαζί. Η ανθρώπινη κοινωνία για να μεταβεί από το χρηματικό εξουσιαστικό κατεστημένο που καταδυναστεύει εδώ και αιώνες τους ανθρώπους, σε ένα κοινωνικό μοντέλο ισότιμο για όλους , θα πρέπει απαραίτητα να αλλάξει ριζικά την συλλογική νοοτροπία της και να αποδεχτεί καθοδήγηση από ορισμένες πανανθρώπινες αρχές. Εξαρτάται η ίδια μας η επιβίωση από αυτό. Εάν δεν συμβεί αυτό είναι αδύνατον να συνεχίσει να λειτουργεί πλέον η κοινωνία και σε περίπτωση κατάρρευσης του χρηματικού συστήματος, θα μεταβούμε σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση αναρχίας άκρως καταστροφικής, η οποία ενδεχομένως θα οδηγήσει ακόμη και στον αφανισμό της ανθρωπότητας. Εάν επιθυμούμε λοιπόν ειλικρινά την επιβίωση και την πρόοδο μας, ως άτομα και ως ανθρωπότητα πρέπει να επιλέξουμε να μας καθοδηγεί ένα Πανανθρώπινο Σύνταγμα, ένα σύνταγμα που θα καταργεί την ανάγκη ύπαρξης οποιουδήποτε άλλου νόμου.


Ως άτομα αλλά και συλλογικά πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το πραγματικό νόημα της ύπαρξης μας σε αυτόν τον πλανήτη. Όλοι οι άνθρωποι είναι προορισμένοι να γευτούν την επιτυχία και να ζουν κάτω από συνθήκες ευημερίας. Δεν υπάρχουν αποτυχημένοι άνθρωποι. Η αποτυχία είναι γέννημα ενός αποτυχημένου συστήματος εξουσίας. Ο μεγάλος ειρηνιστής ηγέτης Μ. Γκάντι είπε: "Την στιγμή που ο σκλάβος αποφασίζει να μην είναι πια σκλάβος, οι αλυσίδες του σπάνε." Όλοι μας καλούμαστε να παρακάμψουμε οποιουσδήποτε εθνικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς, οικονομικούς, και κοινωνικούς θεσμούς, που διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε αντίπαλες τάξεις και παρατάξεις και να αντικρίσουμε ο ένας τον άλλον ως αυτό που πραγματικά είμαστε, δηλαδή ως παιδία του ίδιου Θεού (όπως και αν αντιλαμβάνεται ο καθένας μας την έννοια του Θεού) και ως αδέλφια που είμαστε να φροντίσουμε την κοινή μας κληρονομιά που είναι ο πλανήτης Γη.

Καλούμαστε να αντικρίσουμε ο ένας τον άλλον, ως συνάνθρωποι που είναι ικανοί να σέβονται ο ένας τον άλλον, καθώς και να προσφέρουν ο ένας στον άλλον, αλλά και να ωφελούνται ο ένας απ' τον άλλον, παρά τις διαφορετικότητες τους. Καλούμαστε να δημιουργήσουμε και να συμβιώσουμε ως άνθρωποι κάτω από ένα πανανθρώπινο κοινωνικό σύστημα που δεν θα βασίζεται στο χρήμα και στην απληστία που αυτό δημιουργεί στους ανθρώπους. Καλούμαστε όλοι να πάψουμε να προσφέρουμε την ενεργητικότητα μας σε ένα καταπιεστικό σύστημα που οδεύει προς κατάρρευση και να ξεκινήσουμε να προσφέρουμε τις δυνάμεις μας στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας κοινωνίας αντάξιας των όντων που θέλουν να λέγονται άνθρωποι. Εάν θέλουμε να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο εμείς και τα παιδία μας, αυτό είναι και στο χέρι μας να το πετύχουμε.


Έτσι λοιπόν ο καθένας ατομικά ως κύτταρα της ανθρωπότητας, τιθέμαστε μπροστά στις ευθύνες μας. Καλούμαστε όλοι να επιλέξουμε ανάμεσα στην μιζέρια και την ευημερία, ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο. Θέτω λοιπόν ενώπιων όλων των ανθρώπων το υποψήφιο Σύνταγμα της Ανθρωπότητας, με το οποίο καλούμαστε να καθορίσουμε την πορεία μας από εδώ και πέρα. Καλούνται όλοι οι άνθρωποι, να το αποδεχτούν, να το απορρίψουν, ή να το συμπληρώσουν. Η απόφαση δική σας - δική μας.


                                                     Υποψήφιο Σύνταγμα της Ανθρωπότητας





Το ύψιστο αγαθό και δικαίωμα του κάθε ανθρώπου είναι η Ζωή του. Το αμέσως επόμενο αγαθό και δικαίωμα είναι η Ελευθερία του. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται για να χαρεί την ζωή του ελεύθερος. Ο κάθε άνθρωπος δικαιούται να αναπτύξει την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και να επιλέξει ο ίδιος πως θα ζήσει την ζωή του, αναγνωρίζοντας αυτά τα δικαιώματα σε κάθε συνάνθρωπο του.

Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να ζουν με αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής, να ευημερούν και να έχουν πρόσβαση στο σύνολο της γνώσης που έχει αποκτήσει η ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να ικανοποιούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, εφόσον ο πλανήτης μας έχει την ικανότητα να παράγει υπέραρκετα αγαθά για να καλύψει τις ανάγκες όλων. Αυτό το δικαίωμα είναι ισότιμο για όλους. Όλοι επίσης οφείλουν να σέβονται τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προσωπικότητες των υπολοίπων συνανθρώπων τους.

Η πατρίδα του κάθε ανθρώπου είναι ολόκληρη η Γη. Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να ζήσουν σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη μας επιλέξουν, σεβόμενοι πάντοτε το φυσικό περιβάλλον και τους συνανθρώπους τους. Οι φυσικοί πόροι του πλανήτη είναι διαθέσιμοι ισότιμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα και για οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη να χρησιμοποιηθούν για το συλλογικό όφελος.

Η αξία της ανθρώπινης ύπαρξης είναι ίση για όλους τους ανθρώπους. Ο βαθμός σπουδαιότητας μιας εργασίας ή ενός προϊόντος, δεν καθορίζει και την αξία του ανθρώπου που τα προσφέρει. Ο χρόνος - άρα και η ζωή - όλων, έχει ίση αξία για όλους, άσχετα με την εθνικότητα, την φυλή, το φύλλο, το γνωσιακό επίπεδο, τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές αντιλήψεις και το είδος της εργασίας που προσφέρουν.

Η ανθρωπότητα ΠΟΤΕ πια δεν θα ξαναεπιτρέψει την συσσώρευση εξουσίας οποιασδήποτε μορφής, σε ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του και μόνο. Ο κάθε άνθρωπος δικαιούται και οφείλει να συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων που επηρεάζουν το κοινωνικό σύνολο. Οι αποφάσεις που θα αφορούν την συμβίωση των ανθρώπων στον πλανήτη μας, θα λαμβάνονται πάντοτε με διαφανείς και συλλογικές διαδικασίες. Σε κάθε ζήτημα που αφορά το συλλογικό συμφέρον των ανθρώπων θα δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους ώστε να πληροφορούνται και να μελετούν λεπτομερώς το κάθε ζήτημα. Όλοι θα συμμετέχουν ελεύθερα στην κατάθεση και επεξεργασία προτάσεων και στην λήψη αποφάσεων μέσα από συλλογικές συνελεύσεις τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αποφάσεις σε όλα τα συλλογικά θέματα θα λαμβάνονται πάντοτε με απόλυτη πλειοψηφία - έστω και οριακή - κατόπιν συλλογικών ψηφοφοριών. Όταν πρόκειται για θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, οι τοπικές κοινότητες θα εκλέγουν κάθε φορά τους ανθρώπους που θα εκπροσωπούν τις απόψεις τους στις παγκόσμιες συνελεύσεις. Στις παγκόσμιες αλλά και στις τοπικές συνελεύσεις και ψηφοφορίες, προς διευκόλυνση των διαδικασιών καθοριστικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν τα ανθρώπινα επικοινωνιακά μέσα, όπως οι υπολογιστές, το διαδίκτυο κ.α. Τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο οι άνθρωποι θα εκλέγουν για συγκεκριμένα ζητήματα επιτροπές οι οποίες θα αναλαμβάνουν τον συντονισμό της υλοποίησης των κοινών αποφάσεων των ανθρώπων. Η μοναδική εξουσία που θα παρέχεται στις επιτροπές θα είναι ο συντονισμός των δράσεων υλοποίησης των ζητημάτων που επιμελούνται. Όλα τα μέλη μιας τοπικής ή της παγκόσμιας κοινότητας θα δικαιούνται να εκλέγονται ως μέλη των τοπικών ή παγκόσμιων επιτροπών. Οι κοινότητες πρέπει να εκλέγουν τους ανθρώπους που θα αποτελούν τις επιτροπές συντονισμού, με κριτήρια τις γνώσεις, τις ικανότητες, την οργανωτικότητα, και το συνεργατικό πνεύμα των ανθρώπων που επιλέγουν.

Ο πρωταρχικός σκοπός κάθε εγχειρήματος θα είναι η επίτευξη των μέσων για την αξιοπρεπή, ευχάριστη και ικανοποιητική διαβίωση των ανθρώπων, καθώς και ο σεβασμός προς τον πλανήτη και τις ανάγκες των υπολοίπων μορφών ζωής του πλανήτη μας. Η υλοποίηση κάθε δραστηριότητας και εγχειρήματος θα αξιολογείται με βάση τους διαθέσιμους φυσικούς και τεχνητούς πόρους του πλανήτη, με σκοπό το μέγιστο συλλογικό όφελος των ανθρώπων και του πλανήτη.

Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να δημιουργήσουν σύμφωνα με την αισθητική τους, το σπιτικό το οποίο θα τους στεγάσει και μέσα στο οποίο θα αναπτύξουν ελεύθερα την προσωπικότητα τους. Ο κάθε άνθρωπος καθώς και η κάθε οικογένεια δικαιούνται να κατέχουν ως ιδιοκτησία τον χώρο στο οποίο στεγάζονται και αναπτύσσουν τις προσωπικές τους δραστηριότητες. Ολόκληρη η υπόλοιπη επιφάνεια του πλανήτη θεωρείτε κοινόχρηστη και κοινωφελής για όλους τους ανθρώπους και τα ζώα. Κανένας κοινωφελής: χώρος - κτίριο - εγκατάσταση - εξοπλισμός - υλικός πόρος, δεν μπορεί να λογίζεται ως ιδιοκτησία κανενός. Κανένα έμψυχο όν επίσης δεν μπορεί να λογίζεται ως ανθρώπινη ιδιοκτησία.

Η γνώση δεν αποτελεί αντικείμενο ιδιοκτησίας κανενός ανθρώπου. Οι άνθρωποι οφείλουν να μοιράζονται κάθε είδους γνώσης που προκύπτει και αφορά το συλλογικό συμφέρον της ανθρωπότητας, καταθέτοντας αυτήν την γνώση στην Παγκόσμια Τράπεζα Γνώσης που θα δημιουργηθεί και θα είναι διαθέσιμη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο κάθε άνθρωπος δικαιούται πρόσβαση σε οποιοδήποτε είδος γνώσης που θα είναι κατατεθειμένο στην Παγκόσμια Τράπεζα Γνώσης. Στην διάδοση της παγκόσμιας γνώσης καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσουν τα ανθρώπινα επικοινωνιακά μέσα, όπως το διαδίκτυο. Η παγκόσμια γνώση της ανθρωπότητας θα χρησιμοποιείτε από όλους με μοναδικό γνώμονα το όφελος και την πρόοδο, τόσο της ανθρωπότητας όσο και του κάθε ανθρώπου ατομικά.

Κανένα ιδιαίτερο προνόμιο δεν προσφέρεται στον οποιονδήποτε άνθρωπο λόγο των γνώσεων του ή λόγο της ιδιαίτερης εργασίας του. Όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ισότιμα. Κάθε είδους υλικά ή άυλα προϊόντα, αγαθά και δραστηριότητες τα οποία προσφέρουν όφελος και ικανοποίηση στα μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας, άσχετα με το βαθμό προτεραιότητας τους, συμβάλουν στην ισορροπία της κοινωνίας και ως εκ τούτου θεωρούνται όλα σημαντικά, καθώς και οι άνθρωποι που τα προσφέρουν.

Κανένας άνθρωπος δεν λογίζεται ως υπηρέτης κανενός, αλλά ως εθελοντής λειτουργός και βοηθός ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου. Θα υπάρχει σεβασμός όλων για τον χρόνο και τις υπηρεσίες που μας προσφέρονται από τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας, πράγμα που σημαίνει σεβασμό για τις προσωπικότητες των άλλων. Τα μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας θα κάνουν χρήση των προσφερόμενων αγαθών & υπηρεσιών με λογική και σύνεση, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν τους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη και τις ανάγκες των υπολοίπων μελών της ανθρώπινης κοινότητας.

Καταργείται η έννοια της ατομικής συναλλαγής και του ατομικού συμφέροντος. Υπάρχει μόνο η έννοια της συλλογικής συναλλαγής και του συλλογικού συμφέροντος. Θα υπάρχει προθυμία όλων να προσφέρουν τον χρόνο τους και τις υπηρεσίες τους σε εργασίες που αποσκοπούν στο Συλλογικό Συμφέρον, πράγμα που αυτόματα μεταφράζεται και ως συμφέρον των ιδίων, αφού ο κάθε άνθρωπος καθώς θα προσφέρει θα δέχεται παράλληλα τον χρόνο και τις υπηρεσίες των συνανθρώπων του. Όλοι οι άνθρωποι θα προσφέρουν και θα τους προσφέρονται τα πάντα, από όσα αγαθά υπάρχουν διαθέσιμα στον πλανήτη και σύμφωνα με τις εξατομικευμένες ανάγκες του καθενός. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δωρίζει τον χρόνο και τον κόπο του οπουδήποτε θελήσει, αλλά δεν θα τον πουλά για κάποιο αντίτιμο.

Θα δοθεί μεγάλη έμφαση στην έρευνα και στην ανάπτυξη τεχνολογιών και μεθόδων παραγωγής αγαθών, ώστε να εξασφαλίζεται το μέγιστο δυνατό όφελος για τους ανθρώπους, τα ζώα και τον πλανήτη μας παράλληλα με την κατά το δυνατόν εξοικονόμηση των υλικών και έμψυχων πόρων που απαιτούνται για την παραγωγή τους.

Καταργείται η έννοια της "Αυστηρής Εξειδίκευσης". Δεν υπάρχουν προκαθορισμένες εργασίες για προκαθορισμένους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος καλείτε να συμβάλει σε κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας, ανάλογα με τις γνώσεις του, τις ικανότητες του και τα ταλέντα του που συνεχώς εξελίσσονται. Ο κάθε άνθρωπος καλείτε επίσης να συμβάλει σε κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας ανάλογα με τις συλλογικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Εδώ ταιριάζει απόλυτα η ρήση του συγγραφέα Robert Heinlein: "Ένα ανθρώπινο ον, πρέπει να μπορεί να αλλάζει πάνες, να οργανώνει μια εισβολή, να σφάζει ένα γουρούνι, να ναυπηγεί ένα πλοίο, να σχεδιάζει ένα κτίριο, να συνθέτει μια σονάτα, να κάνει ισολογισμούς, να χτίζει έναν τοίχο, να γιατρεύει ένα σπασμένο κόκαλο, να παρηγορεί τους ετοιμοθάνατους, να παίρνει εντολές, να δίνει εντολές, να συνεργάζεται, να δρα ολομόναχος, να λύνει εξισώσεις, να αναλύει, να μαγειρεύει ένα καλό φαγητό, να προγραμματίζει έναν υπολογιστή, να πολεμά αποτελεσματικά, να ονειρεύεται, να γράφει ποιήματα, να είναι αληθινά ευγενής, να ανάβει μια φωτιά, να φυτεύει ένα παρτέρι λουλούδια, να πλένει ρούχα, να ζωγραφίζει, να ξαναπροσπαθεί, να πεθαίνει γενναία. Η εξειδίκευση είναι για τα έντομα."

Όλοι θα έχουν τις ευκαιρίες να ασχολούνται με όσο το δυνατόν περισσότερες δραστηριότητες, ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή ανάπτυξη των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Σε κάθε περίπτωση θα λαμβάνονται υπόψιν οι ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, οι ήδη αναπτυγμένες γνώσεις και ικανότητες και οι προτιμήσεις των ανθρώπων. Θα γίνεται ιεράρχηση των ανθρώπινων αναγκών και ως εκ τούτου και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Οι παράγοντες που θα καθορίζουν το ποιοί και πόσοι άνθρωποι θα ασχολούνται με την κάθε εργασία, καθώς και πόσο χρόνο θα αφιερώνουν σε αυτήν, θα καθορίζεται με βάση την παρακάτω σειρά ιεράρχησης:

Η προτεραιότητα των Εργασιών θα καθορίζεται με γνώμονα τον βαθμό Αναγκαιότητας από το κοινωνικό σύνολο της κάθε Εργασίας .

Θα λαμβάνεται υπόψιν ο Απαραίτητος Αριθμός του Έμψυχου Δυναμικού που Απαιτείται ώστε να επιτευχθεί το Μέγιστο Επιθυμητό Όφελος.

Θα λαμβάνονται υπόψιν οι ιδιαίτερες Γνώσεις, τα Ταλέντα και οι Ικανότητες που έχει ήδη αναπτύξει ο κάθε άνθρωπος, ώστε να επιτυγχάνεται το μέγιστο επιθυμητό όφελος με την χρησιμοποίηση των Καταλληλότερων ανθρώπων σε κάθε Εργασία.

Η κάθε Εργασία θα Καταμερίζεται σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, λαμβάνοντας υπόψιν ώστε ο αριθμός των ανθρώπων που αναλαμβάνουν να επιτελέσουν την κάθε εργασία θα εξασφαλίζει: α) την μέγιστη λειτουργικότητα στην κάθε εργασία, β) το μέγιστο επιθυμητό αποτέλεσμα, γ) τον ελάχιστο δυνατόν χρόνο για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος και δ) η κόπωση και ο απαιτούμενος χρόνος από μέρους των ανθρώπων να θα μειωθούν στο ελάχιστο δυνατόν.

Θα ισχύει ισότιμα για Όλους η αρχή να ασχολούνται όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο με δυσάρεστες και κοπιαστικές εργασίες και γιαυτό αυτές οι εργασίες θα μοιράζονται σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους εν αλλάξει και εκ περιτροπής, λαμβάνοντας υπόψιν τις παραπάνω αρχές.

Θα λαμβάνονται υπόψιν οι προσωπικές προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή ψυχική ευχαρίστηση των ανθρώπων παράλληλα με την ελάχιστη δυνατή κόπωση τους από την εργασία τους.

 

Η ανθρωπότητα διατηρεί το απόλυτο δικαίωμα της να προστατευτεί από τον οποιονδήποτε επιβουλεύεται τις πανανθρώπινες αξίες της, λαμβάνοντας δραστικά μέτρα εναντίων του κατά την συλλογική της κρίση. Η ανθρωπότητα δικαιούται να στερήσει οποιοδήποτε από τα δικαιώματα που απορρέουν από το Σύνταγμα της, από τον οποιονδήποτε δεν σέβεται και δεν τηρεί αυτές τις πανανθρώπινες αξίες.