"Ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθά"… λέει ο θυμόσοφος λαός. Τι εννοεί μ' αυτό; Ότι, όποιος παίζει παιχνίδια, γνωρίζει πάντα πως υπάρχει πιθανότητα να χάσει με την ίδια λογική που κάποιος, ο οποίος πίνει, γνωρίζει ότι μπορεί να ............
μεθύσει. Η τοκογλυφία είναι ένα τέτοιο παιχνίδι. Αυτός, ο οποίος παίζει τέτοια παιχνίδια, είναι βέβαιον ότι γνωρίζει το ρίσκο του παιχνιδιού του. Ρισκάρει να "φορτώσει" το θύμα του με τόσα "χρέη", που στο τέλος να μην μπορεί να ανταπεξέρθει στις υποχρεώσεις του και να βαρέσει "πιστόλι". Να φτάσει στο σημείο να μην μπορεί να ξεπληρώσει τον τοκογλύφο και άρα να την "πατήσει" ο ίδιος το τοκογλύφος. Ο τοκογλύφος, έχοντας γνώση αυτού του ρίσκου, θα πρέπει να διασφαλίσει τον τρόπο να πάρει τα δανεικά με όποιον τρόπο και μέσο μπορεί.
Να τα πάρει και μάλιστα υπό δυσμενείς συνθήκες, εφόσον δεν έχει τη συμπάθεια και την υποστήριξη κανενός. Ο τοκογλύφος, ακόμα κι όταν έχει "δίκιο", είναι μισητός. Στις λίγες περιπτώσεις, όπου ο ίδιος "χάνει", εξακολουθεί να είναι ο μισητός …και αυτός, ο οποίος τον "αδικεί", να είναι ο συμπαθής. Αυτό είναι λογικό. Κανένας δεν λυπάται έναν τοκογλύφο, όταν αυτός χάνει χρήματα. Ακόμα περισσότερο κανένας δεν λυπάται ένα τέτοιο ζώο, όταν με την τοκογλυφία του αδικεί έναν ολόκληρο λαό, κλέβοντάς του τις συντάξεις και απειλώντας την εθνική του ύπαρξη.
Αυτήν την απομόνωση από πλευράς των λαών φοβούνταν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι "δάνειζαν" στην Ελλάδα υπό συνθήκες διαφθοράς. Οι άθλιοι, οι οποίοι διέφθειραν τους πάντες, για να δημιουργήσουν στη χώρα ένα δυσβάστακτο "απεχθές" χρέος. Οι τοκογλύφοι, οι οποίοι, "λαδώνοντας" Μητσοτάκηδες και Σημίτηδες, "φόρτωναν" έναν λαό με δυσβάστακτο χρέος. Ένα ελληνικό "φέσι" στην εβραϊκή τοκογλυφική συμμορία της Goldman Sachs και της Deutsche Bank θα ήταν καταστροφικό για τους Εβραίους και λυτρωτικό για τους Έλληνες υπό τους πανηγυρισμούς και τις επευφημίες ολόκληρου του Πλανήτη.
Για να μην συμβεί αυτό, οι πονηροί Εβραίοι τοκογλύφοι έκαναν το εξής: Επιχείρησαν —και μέχρι στιγμής δείχνουν να το καταφέρνουν— να μεταβιβάσουν τις ελληνικές υποχρεώσεις σε έναν Διεθνή Οργανισμό, όπως είναι το ΔΝΤ. Έναν διεθνή οργανισμό, τον οποίο ελέγχουν απόλυτα, μέσω του Εβραίου Στρος Καν. Ταυτόχρονα, για να μην "γελάνε" οι λαοί με ένα πολύ πιθανό ελληνικό "πιστόλι", έβαλαν ανάμεσα στους δανειστές της Ελλάδας και τους ίδιους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Γι' αυτόν τον λόγο "κατασκεύασαν" τον μικτό "μηχανισμό" στήριξης. Γι' αυτόν τον λόγο ήταν θεμελιώδες γι' αυτούς να λειτουργούν τα πάντα υπό τον συντονισμό του ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν χρήσιμο το ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ μπήκε ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ιδιώτες δανειστές της, για να "μετατρέψει" τις ιδιότητες των εμπλεκομένων και να μεταφέρει τις υποχρεώσεις. Το ΔΝΤ λειτουργεί σαν ένα "χωνί-μετατροπέας". Τα χρέη της Ελλάδας απέναντι στους τοκογλύφους "μπαίνουν" συνολικά μέσα σ' αυτό και μετατρέπονται κατά την "έξοδό" τους σε χρέη της Ελλάδας απέναντι σε Διεθνείς Οργανισμούς. Τα "μαχητά" και "διαπραγματεύσιμα" χρέη απέναντι στους ιδιώτες απατεώνες του Πλανήτη γίνονται "μη μαχητά" και "μη διαπραγματεύσιμα" χρέη απέναντι σε Διεθνής Οργανισμούς και Κράτη.
Από τη στιγμή που η εβραϊκή συμμορία το κατάφερε αυτό, ήταν εύκολη η μεθόδευση. Χρησιμοποιώντας χρήματα του Διεθνούς ταμείου, αλλά και των ευρωπαϊκών λαών, "δίνει" στην Ελλάδα χρήματα, για να ξεπληρωθούν οι τοκογλύφοι. Το εβραϊκό ΔΝΤ στο όνομα των Ελλήνων δανείζεται χρήματα από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους Εβραίους τοκογλύφους και μετακινεί τα ελληνικά χρέη στους λαούς. Ξεπληρώνονται οι τοκογλύφοι και τα χρέη της Ελλάδας απέναντι σ' αυτούς γίνονται χρέη της Ελλάδας απέναντι στο ΔΝΤ και στους ευρωπαϊκούς λαούς