Την ώρα που όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η κρίση του φυσικού αερίου στην ανατολική μεσόγειο λαμβάνει διαστάσεις περιφερειακής σύγκρουσης, είναι απόλυτα σαφές από τις εξελίξεις ότι η Τουρκία έχει αρχίσει, κυρίως εξαιτίας της στάσης της κατά του Ισραήλ, να παρουσιάζεται ως πρότυπο στην κρίση ταυτότητας που αντιμετωπίζουν τα αραβικά κράτη μετά την αραβική άνοιξη.
Η εξέλιξη επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά την χθεσινή άφιξή του στην Αίγυπτο έτυχε υποδοχής περιφερειακού ηγέτη καθώς πάνω από 20.000 χιλιάδες Αιγύπτιοι μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας βγήκαν στους δρόμους για να τον υποδεχθούν.
Τα νέα δεδομένα δυναμώνουν την διπλωματική και διαπραγματευτική ισχύ της Τουρκίας όσον αφορά στις διεθνείς εξελίξεις και αναβαθμίζουν το κύρος της για να πετύχει περαιτέρω πολιτική, στρατιωτική και οικονομική διείσδυση στη Μέση Ανατολή και στον αραβικό κόσμο, στάση η οποία έχει αρχίσει να βρίσκει συμμάχους και στην δύση. Χθες, για παράδειγμα, ο Guardian με άρθρο του, παρακάμπτωντας το φάσμα των διμερών σχέσεων, επιχειρεί να χρίσει την Τουρκία “γέφυρα ανάμεσα στη Δύση και τον μουσουλμανικό κόσμο” και καλεί την Ουάσιγκτον να αναμορφώσει την πολιτική της και να αναγνωρίσει την Τουρκία ως κατ ‘εξοχήν δύναμη της περιοχής.
Ως φυσική εξέλιξη, οι τρέχουσες εξελίξεις είναι σίγουρο ότι θα καθορίσουν και την στάση της Τουρκίας για το αμέσως επόμενο διάστημα σε ότι αφορά τη διπλωματική διαμάχη σχετικά με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου, θέμα το οποίο βάση του προγραμματισμού θα έρθει στην επικαιρότητα, αρχές του ερχόμενου μήνα όταν θα ξεκινήσουν οι διερευνητικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει δικαιώματα στην Κυπριακή δημοκρατία, θεωρει την περιοχή των γεωτρήσεων “αμφισβητούμενα νερά” και με δεδομένο ότι τα κοιτάσματα της περιοχής είναι από τα μεγαλύτερα που έχουν βρεθεί στον κόσμο έχει εκφράσει έντονα την διαφωνία της για την πρόθεση της Κύπρου να τα εκμεταλλευθεί σε συνεργασία με το Ισραήλ, (λόγω των κοιτασμάτων που υπάρχουν στην γειτονική ΑΟΖ του Ισραήλ) και την αμερικανική εταιρία από το Τέξας Noble Energy.
Στην ίδια κατεύθυνση με την Τουρκία, ο Λίβανος υποστηρίζει ότι το Ισραήλ παραβιάζει το διεθνές δίκαιο με τις έρευνες για το φυσικό αέριο. Στο θεωρητικό επίπεδο που έχουν φτάσει τα πράγματα, δηλαδη με τις απειλές της Τουρκίας και τις εξελίξεις στην μέση ανατολή και στον αραβικό κόσμο πρέπει να θεωρούμε σίγουρη την αντίδραση της Τουρκίας καθώς είναι πλέον μονόδρομος γ αυτήν προκείμενου να πετύχει συνεκμετάλλευση, να διαφυλάξει το κύρος της και γενικότερα να υποστηρίξει εμπράκτως το στρατηγικό δόγμα που προωθεί.
Προς ποιά κατεύθυνση και σε ποιά έκταση;
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Ρ. Τ. Ερντογάν δήλωσε ότι το τουρκικό ναυτικό σχεδιάζει την αποστολή τριών φρεγατών στην Ανατολική Μεσόγειο για τη διασφάλιση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, εκτός των 12 μιλίων από τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ και δεδομένων των απειλών, να παρεμποδίσουν την σχεδιαζόμενη από την Κύπρο εξόρυξη υδρογονανθράκων στα χωρικά της ύδατα.
Συνεπώς, τα όσα διαδραματίζονται σήμερα σε διπλωματικό επίπεδο είναι προπομπός για τα όσα θα διαδραματιστούν στο εγγύς μέλλον. Εκ των πραγμάτων , λοιπόν, μια περιφεριακού χαρακτήρα πολεμική σύγκρουση στην ανατολική μεσόγειο είναι ένα σενάριο που δεν απέχει μακριά από την πραγματικότητα.
Αναρτήσεις
