Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Δυστυχώς, η Ελλάδα φαίνεται ότι ζει τις τελευταίες μέρες της δικής της «Πομπηίας». Η κατάσταση είναι δραματική και φυσικά βρίσκεται εκτός ελέγχου. Η διαπλοκή, η διαφθορά, τα συνδικάτα και η μόνιμη και μόνη αγωνία της επανεκλογής των πολιτικών της, έδωσαν την χαριστική βολή στον τόπο μας. Οι διεθνείς τράπεζες με το «άυλο-λογιστικό» χρήμα και το μετέπειτα σχηματισθέν χρέος-μαμμούθ της Ελλάδας, μας έκαναν, ως χώρα, πρώτη αρνητική είδηση στον πλανήτη, για πολλούς μήνες. Η μεσαία τάξη των έντιμων και σκληρά εργαζόμενων πολιτών πληρώνει άδικα σήμερα τις απατεωνιές των ταγών της και παραπαίει. Οι Έλληνες δεν μπορούν να πληρώσουν άλλους επιπλέον φόρους. Οι πολίτες, γενικώς, δεν πιστεύουν πλέον σε κανένα και σε τίποτα. Η δε κυβέρνηση, έπαιξε και την τελευταία της πολιτική ζαριά. Προκειμένου να εξασφαλίσει την καταβολή της έκτης δόσης της Τρόικας, μετά και τα τελεσίγραφα των Σόιμπλε, Τρισέ και Μπαρόζο, το Υπουργικό Συμβούλιο και ο κ. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έκαναν δραματική στροφή 180ο μοιρών.
Πλέον, η θύελλα των επερχόμενων αλλαγών, θα αποτυπωθεί σε ένα και μόνο σχέδιο νόμου: θα νομοθετηθούν οι αποκρατικοποιήσεις των 5 δισ. ευρώ (για το 2011), το ενιαίο μισθολόγιο (χωρίς το εφεύρημα της «προσωπικής διαφοράς»), το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, η εργασιακή εφεδρεία (δηλαδή, περίπου 100.000 απολύσεις) και ούτω καθεξής. Η κυβέρνηση ξεπουλά βίαια και με το πιστόλι του ΔΝΤ στον «κρόταφό» της, τις ΔΕΚΟ και αργότερα την δημόσια περιουσία, συνολικά, με μηδαμινό τίμημα (δείτε, π.χ., τις τιμές του χρηματιστηρίου). Ξεπουλά, χωρίς την αναγκαία αναπτυξιακή διάσταση, που θα έδινε, λόγου χάρη, πριν λίγα χρόνια, μια σωστή αποκρατικοποίηση, με αναπτυξιακή διάσταση. Θυμίζω επίσης, ότι, στο τέλος του 2009, τα spreads ήταν ακόμη στις 130 μονάδες, οι αγορές δάνειζαν την Ελλάδα και οι τιμές στο ΧΑ ήταν σχετικά καλές και ευνοϊκές για τις αποκρατικοποιήσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Ένα καλοκαίρι ήταν υπέρ-αρκετό να εξαντλήσει το πολιτικό κεφάλαιο και την εμπιστοσύνη που έτρεφε αρκετός κόσμος στο πρόσωπο του νέου Υπουργού Οικονομίας. Η κυβέρνηση έχασε κάθε επαφή πλέον με τον πολίτη και αποδοκιμάζεται σφόδρα, ακόμη και από πολλούς δικούς της ψηφοφόρους, ενώ τα πράγματα δείχνουν ότι η κυβέρνηση φτάνει άδοξα στο τέλος της, στο δραματικό της φινάλε, με απίστευτα παταγώδη τρόπο. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν φρόντισε, λόγου χάρη, για την έως τώρα ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ, ενώ είχε αντίθετη δημόσια εκπεφρασμένη πολιτική θέση, κατά το παρελθόν, στο ζήτημα των αγωγών, στο Σχέδιο Ανάν και στο «όχι» που ακούσθηκε τότε στο Βουκουρέστι (για τα Σκόπια). Αντιθέτως, η κυβέρνηση εξαθλιώνει τους μικρομεσαίους, γιγαντώνει τους ήδη γίγαντες και τα «βάζει» μόνο με τους σουβλατζήδες, τους καφετζήδες και τους ταξιτζήδες.
Η μεγάλη και σκληρή πολιτική αλήθεια είναι ότι ο κ. Πρωθυπουργός απέτυχε. Απέτυχε δε, οικτρά! Η δε κυβέρνηση, διέλυσε τις κεντρικές δομές της Ελληνικής οικονομίας. Ήδη σπαταλήθηκαν σχεδόν 30 μήνες, χωρίς να γίνει, για παράδειγμα, ούτε μια διαρθρωτική αλλαγή (εκτός από τα απομεινάρια του ΟΤΕ). Η δε παραμονή του στη θέση του, κάνει κακό στην υστεροφημία του κ. Παπανδρέου, στη χώρα μας, στο πολιτικό μέλλον του δήθεν σοσιαλιστικού κόμματος, που ηγείται και, φυσικά, στον ίδιο του τον εαυτό. Αντιθέτως, το κακό είναι ότι η κυβέρνηση εφάρμοσε μόνο τα αρνητικά και τα αντιαναπτυξιακά σημεία του περιβόητου Μνημονίου, βυθίζοντας έτσι την Ελληνική οικονομία σε πρωτόγνωρη ύφεση. Αυτοί που δεν μπόρεσαν να βρουν πολιτικό βηματισμό, για περίπου δύο έτη, σήμερα ζητούν συνεννόηση, συναίνεση και κοινούς πολιτικούς τόπους στην ψήφιση των νομοσχεδίων. Στις αρχές του 2010, θεωρούσα, προσωπικά, ότι η συγκυβέρνηση, ή κάποια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, ήταν αναγκαία για το καλό του τόπου μας. Σήμερα, αντιθέτως, μετά δε και από την δημόσια θέση των καναλαρχών, «υπέρ μιας συγκυβέρνησης», για την δήθεν σωτηρία της χώρας, θεωρώ ότι, μόνο μια μονοκομματική νέα κυβέρνηση μπορεί να ανα-διαπραγματευθεί το Μνημόνιο και να ανατάξει την βαριά χειμαζόμενη Ελληνική οικονομία
Αναρτήσεις
