Παρά τα όσα κατά καιρούς έχουν λεχθεί για το παλιό Νοσοκομείο της Κέρκυρας και την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει στον Κερκυραικό Λαό, θεωρώ χρέος μου, μετά το τέλος της νοσηλείας μου σε αυτό, να αποτυπώσω την προσωπική μου εμπειρία. Η τραγική ελλειψη Ιατρικού και βοηθητικού προσωπικού, κάνει τη ζωή δύσκολη σε ασθενείς, Γιατρούς και Νοσοκόμους. Εάν το Νοσοκομείο τούτο λειτουργεί και εξυπηρετεί τον Κόσμο, οφείλεται στις ατέλειωτες ώρες δουλειάς και στο φιλότιμοτων εργαζομένων. Οι περισσότεροι Γιατροί ειναι μέρα και νύχτα στο Νοσοκομείο, πηγαίναν δύο τρείς ώρες σαν επισκέπτες στο σπίτι τους να φάνε και επιστρέφουν.
Όμως μέχρι πότε θα έχουν την αντοχή και την υπομονή να δουλεύουν. Δεκαπεντάωρα με Μισθούς Πείνας; Πότε επιτέλους θα αποφασίσει τούτο το Κράτος να προσλάβει προσωπικό στοΝοσοκομείο μας; Πόσα χρόνια ακόμα θα περιμένουμε να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις των εκάστοτε Κυβερνώντων. Είναι απαράδεχτο ένας Νοσοκόμος να είναι υπέυθυνος για 30 και 40 αρρώστους, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε αποκλειστικές Νοσοκόμες, που σε περίοδο λιτότητας η αμοιβή τους φτάνει και τα 115 ευρω γιά 6 ώρες και 40 λεπτά προσφερόμενης υπηρεσιας, καθε επιπλέον ώρα φθάνει και τα 20 ευρω.
Τέλος θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον που δείχνει ξεχωριστά στον κάθε νοσηλευόμενο ο Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής κύριος ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΠΟΥΚΑΣ. Με απλότητα και αγάπη για τον Ανθρωπο, όπως αρμόζει στα φωτεινά μυαλά, χωρίς την σοβαροφάνεια και τους <<επιστημονικούς όρους>> που χρησιμοποιούν κάποιοι ντενεκέδες για να τα <<αρπάξουν>>, εξηγεί με υπομονή στον κάθε άρρωστο την πορεία της Υγείας του.
Ειναι Τιμή για το Ιατρικό Λειτούργημα, για την Κέρκυρα, για το Ονομα και την Οικογένεια του, η παρουσία του Γιατρού Ανθρώπου κ. ΜΠΟΥΚΑ στο Νοσοκομείο του Παραμελημένου Ατυχου Νησιού μας.