Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Ζούμε την πτώχευση καθημερινά η βλέπω ονειρο?

Τα στρατόπεδα κλείνουν , τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε για γάζες και αντιπηκτικά , τα περιπολικά δεν έχουν πια για βενζίνη και service , οι δήμοι δεν έχουν να πληρώσουν τους υπαλλήλους , τα σχολεία δεν έχουν να πληρώσουν ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ , τα νοικοκυριά στερούνται τα απαραίτητα αγαθά και τα χρωστούμενα νοίκια πολλαπλασιάζονται , η γενιά των 700 κατάντησαν λαθρεπιβάτες γιατί το 1,40 αποδεικνύεται δυσβάστακτο .

Aρκετοί φορούν περσινά ρούχα γιατι δεν εχουν χρήματα να αγοράσουν καινούργια ,αρκετοί επιδιορθώνουν τα παπούτσια τους που κάποτε πετούσαν , οι καπνιστές το γύρισαν στο στριφτό για οικονομία , παιδιά σταματάνε τα αγγλικά και τα φροντιστήρια γιατί δεν έχουν οι γονείς για δίδακτρα , ο κόσμος καταθέτει πινακίδες και πουλάει τα αυτοκίνητα γιατί δεν έχει πια να τα συντηρήσει , δεν έχει πια ούτε για ασφάλεια (το δεύτερο αμάξι πουλήθηκε ήδη από τα Χριστούγεννα λόγω τελών κυκλοφορίας ) τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις κλείνουν το ένα μετά το άλλο … Το δημόσιο ουσιαστικά είναι σε καθεστώς στάσης πληρωμών …συντάξεις , μισθοί , επιδόματα , κάθε μήνα βρίσκονται με το ζόρι και τελευταία στιγμή …

Δεν είμαι απαισιόδοξος …ούτε μηδενιστής …αλλά ρε γαμώτο όλα αυτά είναι πραγματικότητα και τα βιώνω κάθε μέρα !!