Ίσως ο τίτλος “Ελλάς τέλος” να φαίνεται υπερβολικός, όμως δεν μπορούμε πια να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μιας και η πραγματικότητα, όπως έχει σήμερα, και με την αδράνεια που είναι φανερό πως έχει επιβληθεί, θα ξεπεράσει και την πιο απαισιόδοξη φαντασία.Η πλήρης αποκρατικοποίηση και η ιδιωτικοποίηση δημοσίων οργανισμών και το ξεπούλημα όλων των φιλέτων σε ξένους επενδυτές, αλλά και οι πολυεθνικές που έχουν στήσει χορό εκατομμυρίων σε κάθε τομέα της οικονομίας, συντελούν την οικονομική άλωση της χώρας, αλλά για τον αφανισμό στην κυριολεξία του εθνικού στοιχείου, ήταν απαραίτητη η λαθρομετανάστευση.
Και ενώ η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, αφού είναι μέρος ενός διεθνούς σχεδιασμού, είναι η μόνη που έχει αναγκαστεί να δεχθεί τόσους μεγάλους αριθμούς σε σχέση με τον πληθυσμό της και τις υποδομές της. Για κάποιο λόγο, και ενώ θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε το αντίθετο, αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Δεν φταίει που η Ελλάδα είναι “σταυροδρόμι”. Δεν φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση και το νόμιμο πια “μπάτε σκύλοι αλέστε αρκεί να έχετε ευρωπαϊκά διαβατήρια” από τις χώρες που ……. πρόσφατα μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φταίει η προγραμματισμένη αδράνεια, με αρχή το πρώτο μεγαλειώδες άνοιγμα των συνόρων στα βόρεια, τα ακόλουθα “Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα”, η θεσμοθέτηση (τα στραβά μάτια) της άγριας εκμετάλλευσης του λαθρομετανάστη από τον ντόπιο πληθυσμό, η σκανδαλώδης προγραμματισμένη ανυπαρξία αστυνόμευσης, με συνέπεια όλες οι κοινότητες των λαθρομεταναστών να λαμβάνουν ξεκάθαρα το μήνυμα πως “η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι”, να το μεταδίδουν στους δικούς τους στην χώρα προέλευσής τους, οι οποίοι συνεχίζουν να έρχονται απτόητοι αφού είναι καλά πληροφορημένοι πως δεν πρόκειται να συναντήσουν κανένα εμπόδιο, εκτός ίσως, από το άμοιρο το Λιμενικό.
Σε όποιον γνωρίζει από μετανάστευση, είναι γνωστό πως η αποστολή μεταναστών από συγκεκριμένες χώρες είναι μια σχεδόν τέλεια οργανωμένη επιχείρηση, και εκτός από τις δραματοποιημένες ιστορίες με επιπλοκές και συλλήψεις που μας ταϊζουν τα κανάλια κάθε τόσο, είναι μια καλοστημένη “επιχείρηση” που δουλεύει ρολόι, φέρνοντας συστηματικά χιλιάδες περισσότερους εξαθλιωμένους σε έναν απάνθρωπο παραλογισμό χωρίς τέλος.
Εξάλλου, είναι εμφανές σε οποιονδήποτε ζει σε αυτή τη χώρα, πως η αντίληψη πως η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι, είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα αρκετών λαθρομεταναστών, και έκδηλη στην συμπεριφορά τους, από τον τρόπο που σε κοιτούν, σαν παρείσακτο που έχει χάσει τη μάχη, και σαν να τους έχεις κλέψει το βιος, μέχρι την άνεση με την οποία, ενώ δεν έχουν καν χαρτιά διαμονής αισθάνονται σίγουροι πως μπορούν να πηγαίνουν όπου θέλουν, και να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς ποτέ να τους ρωτήσει κανείς αν είναι νόμιμα εδώ, ενώ μπαίνουν και βγαίνουν από τα λεωφορεία χωρίς καν να πληρώσουν.
Και ενώ είναι αυτονόητο πως η μετακίνηση “οικονομικών μεταναστών” σε πιο εύπορες χώρες προς αναζήτηση εργασίας ίσως να είναι μια κάποια λύση για έναν αριθμό από εκείνους, δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση-πανάκεια στα προβλήματα του Τρίτου Κόσμου. Και ενώ είναι “υποχρέωσή μας” να “περιθάλψουμε” αλλά και να εκμεταλλευτούμε μέσω της φθηνής εργασίας τα όσα εκατομμύρια πεινασμένων και δυστυχισμένων λαθρομεταναστών διαλέγουν την χώρα μας, δεν είμαστε πρώην αποικιοκράτες, και ασφαλώς δεν είναι υποχρέωσή μας να συναινέσουμε με τόση αφέλεια και απερισκεψία και στον αργό, όσο “αργό” είναι ένα διάστημα μερικών δεκαετιών, στο αργό “εθνικό” αφανισμό μας, ή πιο απλά, στην αντικατάστασή μας από άλλους προθυμότερους εισαγόμενους πληθυσμούς.
Όλο αυτό βέβαια, προπαγανδίζεται ως “μοιραίο” από βαθιά θολωμένους θεωρητικούς κήρυκες της “μοιραίας και αναπόφευκτης παγκοσμιοποίησης”, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Τίποτα δεν είναι μοιραίο, αναπόφευκτο, ή τυχαίο. Είναι απόλυτα οργανωμένο. Αν οι ηγέτες της Δύσης το είχαν θελήσει, δεν θα υπήρχε παρά μόνο μια μικρή μετακίνηση πληθυσμών, και οι αναπτυσσόμενες χώρες θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες για τους κατοίκους τους. Αλλά, βολικά, βιάζοντας τον αναπτυσσόμενο κόσμο, αφήνουν “τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους”, για να μπορέσουν έτσι να “ομογενοποιήσουν” όλους τους πληθυσμούς της Δύσης, σε κάτι πιο ανομοιόμορφα “παγκόσμιο”, πιο υπάκουο και πιο εύκολα υποτασσόμενο στις ορέξεις τους. Αυτό σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα, που έχει πια (επίσης) θεσμοθετηθεί από την αδιάφορη στους πολύτεκνους πολιτεία, αλλά και στην φανερή πια “ανικανότητα” να πράξουν το αυτονόητο, δηλαδή να δώσουν κίνητρα στα νέα παιδιά έτσι ώστε να τεκνοποιήσουν, ή τέλος πάντων να προσφέρουν μια πιο ανθρώπινη διαβίωση στη νέα γενιά που μαστίζεται από την ανεργία, συνθέτει μια επίσης προγραμματισμένα μη αναστρέψιμη κατάσταση, όπου σε είκοσι με τριάντα χρόνια, ακόμη κι αν το όνομα αυτής της χώρας είναι ακόμη Ελλάς (πολύ αμφίβολο), θα εμπεριέχει μια εθνικά “ελληνική” μειοψηφία, ενώ θα κατοικείται επί το πλείστον από άλλους πληθυσμούς, τους απόγονους των σημερινών “συμπαθητικών” και “άκακων”, βολικών εργατών λαθρομεταναστών.
Αυτό δυστυχώς, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, έχει γίνει κιόλας πράξη και πραγματικότητα στις μεγαλουπόλεις του Καναδά και της Αμερικής, που ενώ “παραδοσιακά” είναι κράτη μεταναστών, και είχαν κάποιον έλεγχο για το ποιος εισέρχεται στην χώρα τους, και με τους σχετικά πιο συντηρητικούς αριθμούς εισροής μεταναστών σε σχέση με αυτό που συντελέστηκε στη μικρή Ελλάδα, είναι πια γεγονός, πως οι παλιότεροι ευρωπαϊκής κυρίως προέλευσης κάτοικοι είναι πια η ισχνή μειοψηφία, και οι μεταγενέστεροι, πιο πρόσφατοι μετανάστες του Τρίτου Κόσμου ή του Μεξικού, είναι η συντριπτική πλειοψηφία, αλλοιώνοντας έτσι ανεπανόρθωτα την όποια κοινωνική συνοχή υπήρχε μέχρι τώρα.
Ο εποικισμός της χώρας με πάνω από τρία εκατομμύρια λαθρομετανάστες δεν είναι κάτι εύκολα αναστρέψιμο, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας αναγκάσει, σύντομα ή λίγο ή πολύ αργότερα, να τους κάνουμε όλους Έλληνες υπηκόους. Και αφού οι (συγκινητικά) πατριώτες πολιτικοί μας, που το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά, (αλλά δεν το συζητούν ποτέ, σαν ένα θέμα ταμπού, όπως επίσης και οι φίλοι τους δημοσιογράφοι), και συνεχίζουν να κάνουν τον χαζό μέχρι να συμπληρωθούν οι απαιτούμενοι εκ των άνωθεν αριθμοί λαθρομεταναστών, δεν αφήνουν πια καμία αμφιβολία για τα σχέδια τα οποία εξυπηρετούν, δηλαδή την προγραμματισμένη, αναίμακτη άλωση της Ελλάδος.
Και στο τέλος, λίγη σημασία έχει αν είσαι συνειδητά προδότης ή απλά αδιάφορος εγωιστής, αφού από την στιγμή που πολιτεύεσαι έχεις κάποιες στοιχειώδεις υποχρεώσεις προς τους πολίτες μιας χώρας, και στην πραγματικότητα, η διαφορά μεταξύ προδότη και εγωιστή είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η νομιμοποίηση, και η απόκτηση ιθαγένειας από όλους τους λαθρομετανάστες ανεξαιρέτως, αλλά και από τους συγγενείς τους, οι οποίοι επίσης θα μεταναστεύσουν στα πλαίσια προγραμμάτων οικογενειακής επανένωσης, είναι αναπόφευκτη.
Όσοι και να εισέρχονται παράνομα, θα νομιμοποιηθούν και θα αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια, σε μια χώρα που επίσημα έχει καταργήσει τα σύνορα με την συμφωνία σχεδόν όλων των κομμάτων…
Αναρτήσεις
