Εξέργεση φοβούνται τα λαμόγια στις 23 Φεβρουαρίου

Οι μεγάλες αλήθειες λέγονται δύσκο­λα και τα μεγά­λα ψέματα κρύβο­νται εύκολα. Η στρατιωτι­κή άσκηση της «Νατοϊκής Καταστολής» της 71ης Αε­ρομεταφερόμενης Ταξιαρ­χίας στο πλαίσιο της επι­χειρησιακής εκπαίδευσης των Σχηματισμών Μάχης (Battle Groups) της Ε .Ε. για επέμβαση σε ταραγ­μένα μέτωπα της Ατλαντι­κής Συμμαχίας δημιουργεί ήδη από προχτές δυσνόη­τους συνειρμούς στην κοι­νή γνώμη.

Οι συνειρμοί .

καταλή­γουν στα όρια της έντονης υποψίας (ακόμη και από τους πιο φανατικούς υπο­στηρικτές του κυβερνητι­κού έργου) ότι κάτι κακό ετοιμάζεται, που πρέπει να αντιμετωπιστεί κατασταλ­τικά και μάλιστα από τον Στρατό.

Βίντεο.

Οποιος έχει δει το βίντεο που περιφέρεται με χιλιά­δες αρνητικά σχόλια στο Διαδίκτυο και διαθέτει κοι­νή λογική κάνει αυτές τις ώρες τις ίδιες σκέψεις και προβάλλει τα ίδια ερωτή­ματα: Οι αύρες, τα ερπυστριοφόρα, τα οχήματα με τις αντλίες νερού, τα λυκόσκυλα και τα στρατιωτι­κά «ΜΑΤ» που ……… εικονίζονται στο οπτικό υλικό στο στρα­τόπεδο του Κιλκίς ποιο ρό­λο παίζουν «σπάζοντας» το μπλόκο του αφιονισμένου πλήθους που πλησιάζει με πλακάτ, φοράει κουκούλες και πετάει μολότοφ; Και μέχρι πού φτάνουν οι «δι­καιοδοσίες» ή οι«ασυδο­σίες» του NATO; Οι εικόνες θυμίζουν άλλες εποχές.

Και εδώ, δύο τινά συμ­βαίνουν, που συσκοτί­ζουν το ρεπορτάζ και άμε­σα πρέπει να εξηγηθούν όχι από το ΓΕΣ αλλά από την ίδια την κυβέρνηση: ή ο «σκηνοθέτης» των Ενό­πλων Δυνάμεων έδωσε λάθος εντολές ή ο Στρατός εδώ και δύο χρόνια εξο­πλίζεται για μια μελλοντι­κή αντιπαράθεση με τον «εσωτερικό εχθρό» σε πε­δία ενδοαστικής εξέγερσης που θυμίζει τις φοβε­ρές ταραχές των Δεκεμβρι­ανών του 2008.

Η δημοσιογραφική έρευνα οφείλει να αποκα­λύπτει και όχι να κρύβει.Και τα εμπόλεμα πλά­να από τη «Νατοϊκή Κα­ταστολή» αστικού πληθυ­σμού τα είχαν προαναγ­γείλει στο παρελθόν ση­μερινοί υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου, που πριν από δέκα χρόνια είχαν άλλο ρόλο και άλλα καθήκοντα.

Τον Σεπτέμβριο του 2001, μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και αμέσως μετά τη συ­νεδρίαση του ΚΥΣΕΑ της κυβέρνησης Σημίτη, ο τό­τε κυβερνητικός εκπρόσω­πος και σημερινός υπουρ­γός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας είχε πει τα εξής, που σήμερα (βλέποντας το βίντεο από το στρατό­πεδο του Κιλκίς) αποκα­λύπτουν τις ασπίδες με τις οποίες εξοπλίζεται ο μη­χανισμός της εφαρμογής του Μνημονίου: «Τίθεται πλέον ένα θέμα εσωτερι­κής ασφάλειας. Ο κλασι­κός κίνδυνος για την κυ­ριαρχία και την ακεραιότητα μιας χώρας ήταν κα­τά παράδοση εξωτερικός.

Τώρα ο κίνδυνος, στο πλαίσιο αυτών των ασύμ­μετρων απειλών, μπορεί να προέλθει από το εσωτε­ρικό μιας χώρας, θα πρέ­πει, λοιπόν, κι εμείς να συ­ντονίσουμε τη δράση των υπηρεσιών που ασχολού­νται με θέματα εθνικής άμυνας ή εξωτερικής πο­λιτικής με τη δράση των υπηρεσιών που ασχολού­νται με θέματα εσωτερικής ασφάλειας και τάξης».

Στρατός

(βλέπε σχετικό άρθρο στο Blog Amynias της 13ης Δεκεμβρίου 2010 με τίτλο ” ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ: Παρελήφθησαν υλικά καταστολής πλήθους (Anti-Riot Control) από τον στρατό.”)

Ο Στρατός λοιπόν από τό­τε ήταν στα σχέδια του Κώ­στα Σημίτη για την αντιμε­τώπιση «εσωτερικών κιν­δύνων», όπως μας έλεγε ο πάντα «επίκαιρος» και προφητικός Ρέππας. Λί­γους μήνες αργότερα, ο τό­τε αρχηγός ΓΕΣ αντιστρά­τηγος Χαρβάλας όρισε και κάποιους από τους «εσω­τερικούς κινδύνους». Σε ομιλία του στη Σχολή Πολέμου (21.8.02), είχε ανα­φερθεί στον «εθνικοθρησκευτικό φανατισμό» και τον εν γένει «ριζοσπαστι­σμό». Δηλαδή ξεκάθαρα και στο ογκώδες κοινω­νικό κίνημα και στις ανεξέλεγκτες ταραχές των δι­αδηλωτών και σε όσους αποπειραθούν -ας πού­με- να μπουν στη Βου­λή και να είναι τόσοι πολ­λοί, που να αδυνατούν να τους απωθήσουν οι αστυ­νομικές δυνάμεις.

Οι πληροφορίες που τρόμαξαν το Μαξίμου και το σχέδιο για να μη γίνει Αίγυπτος η Αθήνα.ΤΟ ΠΑΡΟΝ, και πιθανόν το μέλλον, πολιτικοί παρατη­ρητές και δημοσκοπήσεις προαναγγέλλουν ότι θα είναι γεμάτο φωτιές. Γιατί η Ελλάδα των 2.000.000 νεόπτω­χων του κατοχικού Μνημονίου να αποτελέσει εξαίρε­ση; Μετά τους φόβους που ήδη εκφράζονται και στην Αθήνα για μιμητικές παρενέργειες στο υπόστρωμα των πεινασμένων (ιθαγενών και ξένων) από τις λαϊκές εξε­γέρσεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, στην Αλβανία και μερικές χώρες του αραβικού κόσμου που βράζουν, οι επόμενοι φόβοι έχουν εστιαστεί (σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το αστυνομικό και το δικαστικό ρε­πορτάζ) στις επερχόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις που αναμένονται πολυμετωπικές μεν αλλά ογκώδεις και, εν πολλοίς, ετερόκλητες.

Από πληροφορίες που υπάρχουν, ηγετικοί κύκλοι της Αστυνομίας έχουν εκφράσει -εδώ και καιρό- στην πολιτική ηγεσία τον προβληματισμό τους ότι τα ΜΑΤ, η ευέλικτη ομάδα ΔΙΑΣ αλλά και οι ομάδες ΔΕΛΤΑ δεν επαρκούν και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σε μαζι­κή βία μέσα σε πόλη και σε αστικό πληθυσμό, εάν (παρ’ ελπίδα) υπάρξουν γενικευμένες εξεγέρσεις. Αρα η εξου­σία -και κάθε μορφής εξουσία- γνωρίζει καλά πώς θα προστατευτεί και φαίνεται να είναι ενημερωμένη από καιρό για το χειρότερο σενάριο.

Το επόμενο τεστ για την «ασπίδα» του καθεστώτος είναι η γενική απεργία των συνδικάτων σης 22 και ης 23 Φεβρουαρίου. Η κινητοποίηση των εργαζομένων αναμένεται εντυπωσιακή και το ραντεβού δίνεται πά­ντα ειρηνικά στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους που όμως μυρίζουν μπαρούτι. Από τις πληροφορίες που υπάρχουν, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το συνδικάτο των καθηγητών, οι απεργοί των αστικών συγκοινωνι­ών, οι γιατροί και πιθανόν οι αγρότες που μαρσάρουν τα τρακτέρ έχουν αποφασίσει να περιφρουρήσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Κανείς δεν θέλει άθλιοι προβοκάτορες να κηλιδώ­σουν τη φωνή του εργάτη και του ανέργου με μια νέα Marfin. Το καθεστώς όμως τρέμει. Το αποδεικνύουν τα τελευταία γεγονότα στην Κερατέα με τις οδομαχίες μέσα στον οικισμό. Αρχίζουν να βγαίνουν τα όπλα.

Προτεταμένο όπλο.

Η φωτογραφία του θερμοκέφαλου αστυνομικού με το προτεταμένο υπηρεσιακό όπλο να απειλεί τους κα­τοίκους της Λαυρεωτικής επιβεβαιώνει την αστυνο­μική θεώρηση ότι οι καταπονημένοι ένστολοι μόνοι τους «δεν θα τα βγάλουν πέρα» σε ακόμη πιο δύσκο­λες καταστάσεις.

Ακόμα και με την περιπολία της αστυνομικής αύ­ρας, που αγοράστηκε το 2004 (εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων), αλλά έκανε το ντεμπούτο της στα, οδοφράγ­ματα της Κερατέας μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο.

Η κυβέρνηση -παρά τις διαψεύσεις του ΓΕΣ- οφείλει μια απάντηση. Φοβάται κάτι στις 22 και τις 23 Φεβρουαρίου; Οταν ο λαός θα πνίξει το Σύνταγμα μπροστά στη Βουλή;

Υποψιάζεται και αφήνει να διαρρεύσουν εικό­νες στρατιωτικής εμπλοκής της ομάδας «Νατοϊκής Κα­ταστολής» για να ανακόψει -έστω και με προσομείωση συγκρούσεων- την οργή του κόσμου;